این روزها شاهد افزایش مدلینگ در کودکان هستیم و والدین بسیاری بیشتر وقت و هزینه خود را صرف انجام این مهم می‌نمایند، چرا که مدلینگ کودک فصل مهمی در صنعت مد به حساب می‌آید تا جایی که برخی از والدین برای پیشرفت کودک خود در صنعت مد دست به هر اقدامی می‌زنند و حتی گاهی آینده کودک خود را تنها قربانی مدلینگ می‌کنند، اما به طور کلی باید در نظر داشت که انجام افراطی این کار از نظر روانشناسان می‌تواند منجر به بروز اختلالات روانی متعدد در کودک شود.

کودکان قربانی مدلینگ /وقتی رفتار کودکان به دور از دنیایشان می شود

سلامت نیوز:این روزها شاهد افزایش مدلینگ در کودکان هستیم و والدین بسیاری بیشتر وقت و هزینه خود را صرف انجام این مهم می‌نمایند، چرا که مدلینگ کودک فصل مهمی در صنعت مد به حساب می‌آید تا جایی که برخی از والدین برای پیشرفت کودک خود در صنعت مد دست به هر اقدامی می‌زنند و حتی گاهی آینده کودک خود را تنها قربانی مدلینگ می‌کنند، اما به طور کلی باید در نظر داشت که انجام افراطی این کار از نظر روانشناسان می‌تواند منجر به بروز اختلالات روانی متعدد در کودک شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ،گفتنی است مهمترین ایراد وارده بر انجام مستمر مدلینگ کودک را می‌توان دور شدن کودک از فعالیت، حرکات و رفتارهای کودکانه دانست که این مهم خود به تنهایی می‌تواند رشد شخصیتی کودک را با اختلال و مشکل مواجه کند، چرا که کودک بیشتر وقت خود را صرف انجام امور مدلینگ و آموزش‌های مربوط به آن می‌کند و از کودکی خود فاصله می‌گیرد، همان گونه که می‌دانیم آینده ساز کودک تنها دوران کودکی است، بنابراین این دوران از اهمیت بالایی برخوردار است. با ادامه داشتن فعالیت مدلینگ کودک یاد می‌گیرد که همیشه مرکز توجه قرار بگیرد و اگر با افزایش سن این میزان بالای توجه بنا به هر دلیلی کاهش یابد می‌تواند اثرات مخربی را بر سلامت روح و روان فرد برجای بگذارد.

به عبارت ساده‌تر کودک با انجام مستمر مدلینگ اعتماد به نفس کاذبی به دست می‌آورد به گونه‌ای که یاد می‌گیرد، بدون هیچ زحمتی همیشه مورد توجه قرار بگیرد. از این‌رو سعی دارد، بدون انجام فعالیتی همیشه در صدر توجه باشد که این خود سر آغاز مشکلات روحی و روانی متعدد است.

عصبانیت و پرخاشگری را می‌توان از دیگر معایب اشتغال کودکان در مدلینگ برشمرد، چرا که طبق بررسی‌های به عمل آمده بسیاری از کودکانی که در این حرفه مشغول می‌شوند، به مرور زمان نسبت به همسالان خود بیشتر عصبانی و پرخاشگر می‌شوند که ادامه داشتن این روند می‌تواند آسیب جدی در سلامت فرد بر جای بگذارد. عدم توانایی در برقراری ارتباط با همسالان خود را می‌توان از دیگر معایب مدلینگ کودک برشمرد، چرا که کودک بیشتر زمان خود را با افراد بزرگتر صرف می‌کند. بنابراین دیگر زمانی برای برقراری ارتباط و بازی با همسالان خود به اندازه کافی ندارد که این عامل می‌تواند زنگ خطری برای سلامت کودک باشد.

کاهش محبت و توجه والدین را می‌توان از دیگر معایب مدلینگ کودک دانست، چرا که طبق آمار موجود کودک زمان کمتری را می‌تواند در این حرفه با والدین خود سپری کند که این خود زنگ خطری برای آینده کودک به شمار می‌آید. از سوی دیگر برخی از والدین بیشتر وقت خود را صرف امور مربوط به مدلینگ کودک خود می‌کنند و در عمل از امور مهم مربوط به کودک مانند تغذیه، محبت و توجه به کودک غافل می‌شوند که این خود می‌تواند تبعات منفی را به‌دنبال داشته باشد. از این رو انتظار می‌رود والدینی که در صنعت مد مشغول است، قبل از هر چیزی به مهمترین امور تربیتی او توجه داشته باشند.

میزان درآمد مدلینگ کودک

میزان درآمد در این حرفه تنها متناسب با قراردادی است که کودک با شرکت‌های تبلیغاتی به‌عنوان فتو مدل یا بازیگر می‌بندد که به طور تقریبی بین صد تا ۵۰۰ هزار تومان برای هر عکس است، اما برای شرکت در تیزرهای تبلیغاتی به‌طور حتم مبالغ بیشتری را می‌تواند دریافت کند. به‌طور کلی باید به خاطر داشت که روانشناسان کودک کسب درآمد از سنین پایین را نکته مثبت مدلینگ کودکان می‌دانند.

هر چند در این مجال باید اذعان داشت که بسیاری از والدین تنها به دلیل کسب شهرت و جلب توجه بیشتر این کار را انجام می‌دهند و درآمد این شغل برای آنها چندان حائز اهمیت نیست.

معیارهای مدلینگ کودک

پر واضح است که مدلینگ کودک نمی‌تواند از قواعد و چارچوب‌های خاص پیروی کند، چرا که کودک در سنی قرار دارد که از نظر قد، وزن، چهره، هوش و استعداد مدام در حال تغییر است. از این‌رو نمی‌توان معیار مشخصی را برای مدلینگ کودک در نظر گرفت و بسیاری از آژانس‌های تبلیغاتی به صورت سلیقه‌ای اقدام به انتخاب کودک مدنظر خود برای کار مدلینگ می‌نمایند. داشتن شخصیت برون گرا را می‌توان یکی از ابتدایی‌ترین معیارهای انتخاب مدل برشمرد، چرا که یکی از ابتدایی‌ترین شرایط برای انجام کار مدلینگ حتی در کودکان توانایی برقراری ارتباط با دیگران است.

از این رو کودک باید توانایی ارتباط برقرار کردن با دیگران را داشته باشد، اما اجبار به داشتن شخصیت برون گرا در کودک خود آسیب‌های بسیاری را برای او در پی داشته باشد.

در خاتمه باید خاطرنشان کرد که مدلینگ یک نوع استفاده ابزاری از کودک است و از آنجا که کودک به انتخاب خود وارد این حرفه نمی‌شود. بنابراین انتظار می‌رود تا مسئولان امر نظارت و محدودیت‌های بیشتری برای این مهم در نظر بگیرند تا شاید از این وادی کودکان کمتری تنها به خواست والدین خود جذب مدلینگ شوند.

چند توصیه به خانواده‌ها

استفاده از فضای مجازی در همه سنین حتی میان کودکان و نوجوانان به قدری شیوع پیدا کرده است که خطرات زیادی آنها را در بهره گیری از این فناوری تهدید می‌کند. بسیاری از والدین به دلیل نگرانی سعی دارند با ایجاد کنترل و محدودیت‌های لازم در استفاده از فناوری به کودکان خود مهارت‌های لازم برای استفاده صحیح از آن را آموزش دهند. این درحالی است که برخی والدین نیز از کودکان خود به عنوان کالا و مدل در دنیای مد در شبکه‌های مجازی استفاده کرده و توجهی به تبعات و تاثیر آن در شکل‌گیری ابعاد شخصیتی فرزند خود ندارند.

روانشناس تخصصی کودک با اشاره به فعالیت کودکان در حرفه مدلینگ در دنیای مجازی اظهار می‌کند: این شغل باعث شده تا توجه به ظاهر کودک به صورت مداوم در کودک تقویت و در نهایت باعث کلیشه‌ای شدن ژست‌های کودک شود. در این حرفه رفتارهای کودکان به دور از رفتارهای دنیای کودکانه و دنیای طبیعی است و این امر می‌تواند در رشد ابعاد مختلف شخصیتی او مشکلاتی ایجاد کند.

منصوره فضیلتی با اشاره به شهرت کاذبی که در اثر انتشار عکس‌های مدلینگ کودکان در فضای مجازی در کودکان ایجاد می‌شود، اظهار می‌کند: در اثر ایجاد این شهرت کودک می‌آموزد که بدون تلاش هم می‌توان موفق شد و در ظاهر کودک را به آینده خوش بین می‌کند. در حالی که می‌دانیم این احساس، یک احساس کاذب است، این در حالی است که کودک در دنیای واقعی دیگر احساس اعتماد به نفس دنیای مجازی را نخواهد داشت. بنابراین یکی از توصیه‌هایی که در این زمینه به والدین داریم این است که با ایجاد شرایط مناسب برای کودکان، اعتماد به نفس ایجاد شده حاصل از تلاش کودک باشد، هرچند فعالیتی کوچک، اما باید این اعتماد به نفس در اثر یادگیری و خلاقیت کودک بروز کند.

اعتماد به‌نفس کاذب ندهید

این روانشناس با بیان اینکه همه کودکان استعدادهای بالقوه‌ای دارند و نیاز است تا محیط غنی یادگیری کودک را تسهیل کند، تاکید کرد: در این شغل با ایجاد اعتماد به نفس کاذب، کودک برای کشف و شکوفایی استعدادهای خود تلاش زیادی نخواهد کرد و تنها به ابعاد ظاهری و شرایط خاص برای حضور در دنیای مجازی توجه می‌کند. 

او ادامه می‌دهد: از طرفی دیگر زمانی که کودکان در دنیای واقعی، دور از دنیای مجازی همراه با همسالان خود بازی می‌کنند دیگر احساس برتری نداشته و احساس ارزشمندی که به صورت کاذب در دنیای مجازی ایجاد شده از بین می‌رود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha